Dlaczego w ogóle brać się za książki poświęcone marce, której się nie lubi? Żeby lepiej zrozumieć jej fenomen i rzesze fanów? Czy przebrnięcie przez 1000 stronicową lekturę przyniosło odpowiedź na to pytanie? Garbus. Długa, niezwykła podróż małego volkswagena Andrea Hiott autorka biografii Garbusa zmierzyła się z tematem bardzo trudnym. Częściowo ten ciężar udźwignęła. Jednak już […]
Lord stał się gwiazdą brytyjskiej sceny „old Fordowej” chociaż nie jest wybitnym kierowcą, nie ma największej kolekcji, ani tym bardziej warsztatu wydającego na świat motoryzacyjne brylanty. Chociaż to ostatnie jest kwestią przyjętej skali.
Modelarstwo samochodowe podobnie jak kolekcjonowanie gotowych modeli pojazdów zdaje się pomijać jedną i tę samą ważną kwestię. Tło. Otoczenie modelu, sposób jego ekspozycji może sprawić, że przeciętny model przyciągnie wzrok.
W tym tygodniu mija dziesięć lat od decyzji i zamknięciu marki Mercury. Nic nie wskazuje na to, żeby świat się przez to zawalił, ale jednak amerykańska motoryzacja bez „Merca” nie byłaby taka sama. Prześledźmy historię marki jej własnymi oczami.
Kiedyś to były czasy, teraz to już nie ma czasów. Znacie to? Wiadomo, że kiedyś to wszystko było lepsze, ciekawsze i smaczniejsze. Samochody były też lepsze. A i reklamy jakie były! No właśnie, reklamy!
Opowiem Wam o pewnym Buicku, który wniósł nową jakość do starej szkoły. O połączeniu piękna wynikającego z funkcji, z odrobiną fantazji człowieka wyrastającego z artystycznego środowiska. Bo co może pójść nie tak, kiedy motocyklista-rzeźbiarz bierze się za Buicka z 1952 roku, którym chce pobić rekord prędkości na słynnej słonej równinie Bonneville?
Modelarstwo w czasach zarazy zyskuje na popularności. Takie wieści płyną z całego świata. Potwierdzają to również krajowe sklepy modelarskie cieszące się większą ilością zamówień. W takim razie i ja pragnę zachęcić Was do tej zabawy na przykładzie niedawno skończonego Gassera.
Mamy połowę lat 50′. Na ulicach amerykańskich miast coraz większym problemem stają się młodzi ludzie w głośnych i szybkich gratach zwanych Hot Rodami. Jednak zamiast walczyć z nieznanym, trzeba nieco bliżej poznać wroga.
Camping z założenia ma coś z survivalu. Chodzi o to, żeby przetrwać w jak najlepszej formie. A styl? A wrażenie robione na innych? Tutaj to już trochę gorsza sprawa. No chyba, że sięgniemy po Brown Sugar.
A co jeśli poszukując wolności stać nas na więcej? Jeśli Możemy sobie pozwolić na coś więcej niż tani grat z LPG i namiotem wrzuconym do bagażnika? Albo na absolutną bezkompromisowość wykraczającą znacznie po za Coupe z funkcją spania? Odpowiedzią jest Domfender.
